Паста з брокалі і соўсам з кеш'ю

Будзеце смяяцца, але сённяшні допіс таксама пра брокалі. Я не спецыяльна, яно само так атрымалася :)

У мяне з маёй мамай настолькі адрозніваюцца харчовыя звычкі і падыход да гатоўкі, што калі я пачала жыць асобна, то ў меню з "мамінага" засталіся толькі макароны з соўсам. Соўс быў не надта хітры, у вашай сям'і можа таксама такі гатуюць - цыбуля/часнык/фарш/плаўлены сырок/таматная паста/вада/прыправы, але такі смачны, што мы з сястрой у дзяцінстве ледзь не біліся за права вылізаць патэльню кавалачкам хлеба :))

Так вось гэтая паста з брокалі і соўсам з кеш'ю мне вельмі нагадвае тыя макароны з сырным соўсам - атрымліваецца гэтак жа сама смачна і нават хочацца ўспомніць дзяцінства і пабіцца за астаткі на патэльні :))

Спатрэбіцца:

6 шклянак пакрышанай брокалі (прыкладна палова качана)
230 г пасты
1/2 шклянкі неабсмажанага кеш'ю
1 - 1 1/2 шклянкі вады
2 сталовыя лыжкі булёна з агародніны
6 зубкоў часныка
1 сталовая лыжка пасты місо
1/2 сталовай лыжкі харчовых дрожжаў (для сырнага смаку - 3-4 сталовыя лыжкі)
1/2 чайнай лыжкі тхіны
1/4 чайнай лыжкі папрыкі
соль і перац па смаку

Пасту варым, зліваем ваду і хуценька прамываем.

Брокалі варым на пару 5 хвілін. Яна павінна стаць ярка-зялёнай і пры гэтым застацца хрусткай.

У блэндэры змяльчаем кеш'ю з вадой да аднароднай кансістэнцыі.

На патэльні на сярэднім агні награваем булён з агародніны (можна проста ваду), пасіруем часнык, дадаем кеш'ю, пасту місо, дыетычныя дрожжы, тхіну і папрыку. Гатуем на сярэднім агні 7 хвілін, солім і перчым.

Раскладваем на талеркі пасту, зверху выкладваем брокалі і паліваем соўсам. Падаем гарачым :)

Я гатавала як заўжды - па рэцэпце, але з адхіленнямі :) Напрыклад, тхіны ў маіх кухонных запасах яшчэ няма (але планую дабыць), таму ў страве яе не было і нават нічым не замяняла. Хаця можна было б змалоць кунжута на кавамолцы. Ніхто з тых, каго частавала, не заўважыў, што чагосці не хапае )

Мяне крыху здзівіла ўказанне, колькі варыць пасты ў грамах - не ведаю, як ў каго дома як прынята, але ў нас колькасць пасты заўжды адмерваецца "на вока". Усё заўжды мераю шклянкамі/лыжкамі, але пасту - толькі так, і заўжды хвалююся, ці хопіць :))

Брокалі не абавязкова браць свежую - можна патушыць замарожаную.

Лайфхак па тым, як зэканоміць на арэхах - на рынках (прынамсі на Камароўцы - дакладна) прадаюць не толькі цэлыя арэхі кеш'ю, але і палавінкі, на якія цэннік стаіць значна меншы.

Што з гэтым рэцэптам не так, дык гэта наяўнасць экзатычных інгрыдыентаў ціпа пасты місо і харчовых дрожжаў. Місо я знайшла ў мясцовай інтэрнэт-краме прадуктаў для вегетарыянцаў, а вось харчовыя дрожжы мне давялося замаўляць на iherb.

Пасту місо я набывала пару месяцаў таму, калі пачала эксперыментаваць з тофу і хацела зварыць місо-суп (што праўда, дагэтуль яшчэ не зварыла), а пра харчовыя дрожжы ўвогуле даведалася толькі з гэтай кнігі. Гугл потым падказаў, што вегетарынцы ўсяго свету выкарыстоўваюць іх для таго, каб надаць стравам сырны смак - часцей за ўсё дадаюць да пасты, ў піццы, у розныя супы. Ну а паколькі мне такое ўсё цікава, то вырашыла паспрабаваць, што гэта такое і набыла адразу цэлы кілаграм. Пакуль толькі дадавала ў гэты соўс, у супы і проста так макароны пасыпала - палёт нармальны, калі каму цікава, то рэкамендую :)

А пакуль на вашых кухнях наўрад ці водзяцца гэтыя самыя дрожжы і паста місо, то рэцэпт можна крыху падправіць і замяняць пасту місо на соевы соўс, а дрожжаў альбо зусім не дадаваць, альбо замяніць на 1/4 ці 1/2 плаўленага сырка (калі ўжываеце).

Доўга допіс пішацца, а страва гатуецца вельмі хутка, толькі што адразу на трох канфоках :)) Асабіста для мяне гэта не проста рэцэпт, а паратунак, калі трэба вельмі хутка зрабіць вячэру - на ўсё-пра ўсё не больш за 20 хвілін :)

Лепшы салат з брокалі

Сёння ў эфіры рэцэпт салата з сырой брокалі. Я брокалі люблю і часта раблю з яе гарнір, але каб яе можна было есці сырой, да нядаўняга часу нават не чула. А дарма! Таму што сырая брокалі - гэта смачна, незвычайна і вельмі эфектна!

Ілюструю на прыкладзе малодшай сястры :) Да нядаўняга часу Янон брокалі на дух не перанасіла, стала ўжываць можа з год таму, калі ў меню з'явіўся адзін соўс - з ім яна не толькі стала есці брокалі, а яшчэ і прасіла ледзьве не двайную дабаўку.

Калі я зрабіла гэты салат і частка засталася "на заўтра", то на наступны дзень зранку я атрымала ад Янон серыю смс. Цытую даслоўна з захаваннем арфаграфіі:

"Салат проста ФАНТАСТЫКА!"
"Я люблю брокалі!"
"Я выскокваю cса штанішак ад захаплення!" і апошняя, мая любімая :)
"Ты БАГІНЯ, дарагая"

Спатрэбіцца:

1 качан свежай брокалі

1/2 шклянкі сушаных журавінаў

1/4 шклянкі дробна пакрышанай чырвонай цыбулі

1/2 шклянкі дробна пакрышаных грэцкіх арэхаў

Для запраўкі:

2 сталовыя лыжкі сіропа агавы

3 сталовыя лыжкі рысавага воцату

3/4 шклянкі маянэза

марская соль па смаку

Брокалі рэжам на невялічкія кавалачкі. Змешваем у салатніку брокалі, цыбулю, арэхі і журавіны.

У асобнай місцы змешваем інгрыдыенты для запраўкі. Паліваем салат запраўкай, перамешваем і падаем на стол. Калі час дазваляе, можна паставіць у лядоўню гадзіны на дзьве.

Усё канешне проста, але зрабіць усё-усё дакладна па рэцэпце і нічога не памяняць у мяне нават тут не атрымалася :) Замест сіропа агавы выкарыстала мёд, і маянэзам у мяне быў постны маянэз з крамы, калі па рэцэпце паложана зрабіць самой на базе тофу. Рэцэпт пададзены ў гэтай жа кнізе, але я да яго яшчэ не дайшла. Ну і набыты пачак постнага маянэзу таксама ж трэба ўжыць :)

І яшчэ, калі рысавага воцату няма, а ёсць які бальзамічны, то думаю, што смела можна ўжываць яго.

Такая вось гісторыя пра салат з сырой брокалі. Цікава было б пачаставаць такім салатам таго, хто звычайную вараную/тушаную брокалі не надта паважае, і праверыць эффект. Дабраахвотнікі ёсць? Магу прапанаваць смашлёнік за смеласць :)

Батончыкі з арахісавага масла

Усім прывет! Я тут крыху адышла ад свайго абяцання гатаваць нешта новенькае кожны дзень - так склалася, што амаль тры тыдні карміла сям'ю стравамі па старых правераных рэцэптах. Але вось я і веганскі кулінарны блог зноў разам з вамі :)

Сёння ў нас у гасцях батончыкі з арахісавага масла. Шчыра кажучы, гэта першы рэцэпт стравы пад назвай "батончыкі", які трапіўся мне на вочы. Ніколі не чула, каб хтосці рабіў батончыкі. Батоны - ну няхай сабе, з крамы насілі, біточкі (самае падобнае па гучанні) хаця б у меню санаторыяў можна было пабачыць, а вось батончыкі.. Можа, вы рабілі батончыкі? Калі так. то раскажыце, якія :)

Так вось, батончыкі з арахісавага масла, якія па форме не такія ўжо і батончыкі. Я б іх хутчэй абазвала пірожнымі, хаця і на пірожныя яны не падобныя :)

Спатрэбіцца:

1 шклянка нізкатлушчавых крэкераў з мукі грубага памолу

1/4 шклянкі дробна пакрышаных грэцкіх арэхаў

1/2 шклянкі какосавай стружкі 

1/3 шклянкі арахісавага масла

1/4 замяняльніка малака

1 шклянка стружкі з шакалада

і яшчэ 5 сталовых лыжак замяняльніка малака

Крэкеры драбім у куханным камбайне. У асобнай місцы змешваем грэцкія арэхі, какосавую стружку, арахісавае масла і дадаем у крэкеры.

Павольна дадаем замяняльнік малака і вымешваем "цеста", пакуль інгрыдыенты не пачнуць зліпацца. Замяняльніка малака можа спатрэбіцца больш, чым 1/4 шклянкі.

Раскладваем "цеста" у форму роўным слоем.

У рондлі на павольным агні раставліваем шакалад і 5 сталовых лыжак замяняльніка малака да аднароднай кансістэнцыі.

Намазваем растоплены шакалад на "цеста" і прыбіраем форму ў лядоўню на 1 гадзіну. Дастаем, рэжам на квадратныя кавалачкі і частуемся :)

Гэты ласунак зрабіць вельмі проста не гледзячы на незвыклае для нашых шырот арахісавае масла, таму што яго таксама лёгка можна зрабіць самім - вось рэцэпт (я ўжо неяк давала гэтую спасылку - сама некалькі разоў рабіла адзін у адзін, як напісана - усё атрымалася, і нават не трэба таго супер-моцнага блэндэра, звычайны braun таксама добра спраўляецца, думаю што і іншым блэндэрам такая задача будзе пад сілу).

Не ведаю, ці водзяцца ў нашых шыротак нізкажыравыя крэкеры з мукі грубага памола, але падаецца, што калі і можна знайсці, то як іголку ў сене. Таму я пайшла лянівым шляхам і ўзяла мульцізернавыя хлебцы - такія, у форме тых жа крэкераў, у нас прадаюцца амаль паўсюль.

Малако па традыцыі замяніла соевым парашковым, шакалад узяла без цукру  - "Спартак" цяпер робіць шакалад для дыябетыкаў на ізамальце замест цукру, так і называецца "дыябетычны".

Я перажывала, ці атрымаецца патрэбная структура, ці не будзе таяць/ламацца, але ўсё выйшла як трэба :)

Атрымаўся шакаладна-арэхавы смашлёнік - слопалі і не заўважылі :) Аўтарка кнігі рэцэптаў просіць не гатаваць яго вельмі часта, бо гэта вельмі класны святочны ласунак. Не ведаю, як гэта пракаментаваць, але бадай што пагаджуся - робіцца адносна проста, але калі рабіць кожны тыдзень, то можа надакучыць (як і любая іншая страва).

Яшчэ гэты ласунак - прыўкрасны аб'ект для гульні "адгадай, з чаго гэта прыгатавана", якую я люблю і практыкую, бо досыць лёгка адгадваюцца ўсё інгрыдыенты за выключэннем хіба што крэкераў/хлебцаў. Праверана на свёкрах і дзеверы :)

Сэндвічы з памідорамі, базілікам і соўсам песта

Сённяшні рэцэпт будзе з разрада проста і эфектна, шкада толькі што не зусім"танна і сярдзіта":)

Пакуль гатавала і дэгуставала, гэтыя простыя сэндвічы сталі падавацца варыяцыяй на тэму беларускіх грэнак з часныком, італьянскай салаты капрэзэ і каталонскіх тостаў пантумака (тосты, намазаныя часныком і памідорам).

Спатрэбіцца (на 4 сэндвіча):

2 поўныя шклянкі свежага лісця базіліку

1/2 шклянкі кедровых арэхаў

3 дробна пакрышаныя зубчыкі часныку

1/3 шклянкі вады

8 кавалкаў цэльназернавога хлеба

2 вялікіх памідора, нарэзаных скрылькамі

марская соль і чорны перац 

Базілік з кедровымі арэхамі змяльчаем у камбайне, потым дадаем туды часнык і ўключаем камбайн яшчэ на крышачку. Пакуль камбайн працуе, трэба дадаць вады. Потым дадаем перац і соль па смаку.

Хлеб абсмажыць, намазаць на яго соўс песта і ўпрыгожыць скрыльком памідора. Смачна есці!

Як сказала Янон, яна ж  - малодшая сястра, я творча перапрацавала знешні выгляд сэндвічаў. Не столькі мне так захацелася, колькі ўмовы дыктаваў хлеб - замест тоставага цэльназернавога ў мяне быў ржаны дамашняй выпечкі. Такі хлеб мы ядзім даўно, але ніколі не спрабавалі зрабіць з яго грэнкі (як аказалася - вельмі нават дарма).

Калі рабіць з такога хлеба сэндвіч, то трэба вельмі шмат начыння для балансу, але паколькі начынне больш чым сціплае, то і мае сэндвічы ў выніку больш нагадваюць канапэ :) А яшчэ я забыла дадаць вады і ў мяне атрымаўся паштэт замест соўса. І ад сябе дадала бальзамічнага соўса - на маю думку ён тут вельмі пасуе і робіць сэндвічы яшчэ больш падобнымі на капрэзэ :)

Песта можа захоўваць да некалькіх дзён у лядоўні, таму неабавязкова ўсё з'ядаць у адзін прысест - такія сэндвічы можна рабіць і на сняданак, і каб хутка перакусіць у сярэдзіне дня. З іх атрымаецца добрая альтэрнатыва прывычным для вас бутэрбродам і закускам на святочным стале (напрыклад, каб замяніць любімыя памідоры-сыр-часнык-маянэз), ці калі ў госці завіталі сябры і хочацца пачаставаць іх чым-небудзь смачным.

Нут з масалой

Нут - яшчэ адзін з тых прадуктаў, пра які я да нядаўняга часу ведала толькі тое, што ён існуе ў прыродзе. А калі паспрабавала, то пашкадавала, што так доўга жыла ў няведанні. Пачала асвайваць з супоў-пюрэ, якія аказаліся вельмі смачнымі, а сёння ўзялася за другую страву - атрымалася нечакана араматна, крыху востра і вельмі прыгожага колеру :)

Спатрэбіцца (на 6-8 порцый):

2 сталовыя лыжкі булёна з агародніны

1 1/2 шклянкі дробна пакрышанай цыбуліны

2 сталовыя лыжкі дробна пакрышанага часныка

2 сталовыя лыжкі пакрышага свежага імберцу

1 сталовая лыжка куркумы

1 чайная лыжка карыандра

1 чайная лыжка молатага кмену

1/2 чайнай лыжкі гарам-масалы

2 шклянкі пакрышаных кубікамі памідораў

2 сталовыя лыжкі таматнай пасты

1/2 чайнай лыжкі кайенскага перцу

2 банкі (па 425 г) нута

3/4 шклянкі міндальнага малака

1/2 чайнай лыжкі лімоннага соку

4 шлянкі рыса для гарніра

марская соль па смаку

   У вялікай патэльні на сярэднім агні пасеруем цыбулю ў булёне з агародніны, памешваем, пакуль цыбуля не стане празрыстай. Дадаем часнык, імберац, куркуму, карыандр, кмен і гарам масалу. Памешваем і гатуем 2 хвіліны.

Дадаем кубікі памідораў, таматную пасту, соль і кайенскі перац, і гатуем яшчэ 3-4 хвіліны. Дадаем нут, міндальнае малако і лімонны сок. Накрываем накрыўкай і гатуем яшчэ 10 хвілін на маленькім агні.

Падаваць на стол рэкамедуюць на рысе.

Так павінна быць у тэорыі, у мяне ж па ўжо традыцыі ўсе "крыху не так" :) Па-першае, нута ў банках у нас знайсці як іголку ў сене, ды я і не аматар выкарыстоўваць нешта кансерававанае, калі можна ўзяць сырое і зварыць - тую ж фасоль, напрыклад. Таму нут таксама было вырашана ўзяць сухі і зварыць. Мне дапамог рондаль-скараварка, але калі па-простаму, то нут трэба замачыць на ноч, а потым варыць, больш чым звычайны гарох, але ўсё ж менш, чым фасоль :)

Па-другое, ўжо навучаная глядзець на колькасць порцый у рэцэпце, я ўсяго брала па палавіне, а сухоха нута - 1 шклянку.

Калі раптам няма якой спецыі - думаю, што гэта не крытычна. Па маіх уражаннях асноўную ролю граюць імберац, карыандр і кмен. Куркума дае колер, усё астатняе - вастрыню.

Ролю міндальнага малака выканала соевае парашковае, а гарнірам стала брокалі. Няхай ёсць кухні, у якіх гэта традыцыя мяшаць у адну страву рыс і бабовыя, але тут я дазваляю сабе адысці ад рэкамендацый і пайсці ўласным шляхам. Згодна з прынцыпамі раздзельнага харчавання бабовыя - асобна, крахмалістыя прадукты - асобна. Таму на гарнір - агародніна. Не ведаю, наколькі раўназначна такая замена ідэйна, але атрымалася дастаткова смачна, каб вынесці вердыкт "занесці ў спіс страваў для меню" :)

Ну што, ці атрымалася ў мяне натхніць вас на эксперыменты з нутам? :)

Нямецкі суп з квашанай капусты

Ці любіце вы квашаную капусту так, як люблю яе я? А ці стаіць яшчэ ў лядоўні слоік з капустай? Калі так, то самы час рабіць з яе суп!

Спатрэбіцца:

2 цыбуліны пакрышаныя кубікамі
3 вялікія морквы, дробна пакрышаныя
3 палкі сельдэрэя, дробная пакрышаныя
4 шклянкі булёна з агародніны
2 шклянкі свежых грыбоў, парэзаных скрылькамі
2 шлянкі бульбы, парэзанай кубікамі
400 г квашанай капусты
2 сталовыя лыжкі белага воцата
2 чайныя лыжкі сушанага кропу
1 сталовая лыжка цукру/цукразамяняльніка
1/4 чайнай лыжкі чорнага перцу
марская соль па смаку

Гэта інгрыдынтаў шмат, але суп не страшны і гатуецца нават больш, чым проста.

У вялікі рондаль кладзем цыбулю, моркву і сельдэрэй. Дадаем паўшклянкі булёна і варым, пакуль цыбуля не стане празрыстай.

Дадаем усе астатнія інгрыдыенты і варым на маленькім агні, пакуль бульба не стане мяккай.

Ад сябе дадам, што замест булёна у мяне была вада. Грыбы і кроп былі замарожаныя. А яшчэ я зрабіла суп толькі з паловы інгрыдыентаў (нам на двох шмат не трэба, а то будзе рондаль супу на цэлы тыдзень) і мяне ўсё адно атрымалася палова пяцілітровага рондля. Сфатаграфаваць не атрымалася, таму што ад рондля ідзе пара :)

Так смачна пахне на ўсю кватэру, што яшчэ не з'еўшы супа ўжо хочацца яшчэ што-небудзь з квашанай капусты зрабіць. А раз зайшла гаворка пра нямецкую кухню, то лагічна было б прыгатаваць тады тушаную квашаную капусту. А то я альбо саму па сабе, альбо ў вінегрэце яе падаю, а ў лядоўні запасы ўсё не заканчваюцца - і мае, і мужавы бацькі квасяць капусту ў прамысловых маштабах :)

На суп канешне добра браць дробна пакрышаную капусту. А пішуць, што лепей квасіць капусту, парэзаную буйнымі кавалкамі - так больш вітамінаў і карысных рэчываў захоўваецца. А як вы квасіце капусту?

Простыя мафіны з гарбуза

Сёння зноў будуць мафіны. Простыя, прыгожыя і карысныя :)

У мяне з гарбузом адносіны складаныя. Дома бацькі ніколі не гатавалі, потым амаль што не давадзілася, калі раптам атрымлівалася пакаштаваць - то не падабаўся. Адно што апошні год тата робіць печыва з удзелам гарбуза (проста хіт!) і неяк падвярнуўся ўдалы рэцэпт гарбузовых аладак. Таму я асабіста вельмі спадзяюся, што гэтыя мафіны стануць яшчэ адной прыступкай у справе ўмацавання маёй сімпатыі да гарбуза)

Спатрэбіцца (на 12 штук):

2 шклянкі цэльназернавой мукі
1/2 шклянкі цукра/цуразамяняльніка/мёду ці 1/4 чайнай лыжкі стэвіазіда
1 чайная лыжка разрыхліцеля
1 чайная лыжка соды
1 чайная лыжка карыцы
1/2 чайнай лыжкі молатага імберца
1/2 чайнай лыжкі мускатнага арэха
1/2 чайнай лыжкі духмянага перцу
1/4 чайнай лыжкі солі
230 г кансераванага гарбуза
1/2 шклянкі вады
1/3 шклянкі яблычнага пюрэ
1/2 шклянкі пакрышаных арэхаў пекан

Разаграваем духоўку да 190 градусаў.

У місцы змешваем муку, цукар, разрыхліцель, соду і спецыі. Дадаем гарбуз, ваду, яблычнае пюрэ, арэхі і перамешваем.

Накладваем цеста ў формачкі да краёў і выпякаем 25-30 хвілін.

Гатоўнасць правяраем так: націскаем пальцам на мафін, і калі не засталося ямачкі - мафіны гатовыя!

Пішуць, што захоўваць трэба ў герметычнай тары і ў лядоўні. І што яшчэ можна замарозіць. Хачу паспрабаваць некалькі штук замарозіць - цікава, як будуць адрознівацца ад свежых пасля размарозкі. 

Я рабіла ўсе амаль так, як сказана. За выключэннем таго, што замест пеканаў узяла грэцкія арэхі - пеканы ў нас не так каб надта былі распаўсюджаныя, скажам так. Але калі раптам знайду - то абавязкова зраблю яшчэ раз, а то цікава, якая будзе розніца.

Яшчэ ў доме скончыліся яблыкі. Але тое не бяда, па тым, колькі таго яблычнага пюрэ трэба і тым, што ў рэцэпце не пазначаны замяняльнік яек, я зрабіла выснову, што тут гэтае яблычнае пюрэ выкарыстоўваецца акурат на замену яйкам. Таму з палажэння я выходзіла, дадаўшы ў цеста 1 сталовую лыжку льняной мукі і 3 сталовыя лыжкі вады (папярэдне змяшаўшы).

Буду ўдзячная, калі хто падкажа, дзе ў Менску прадаецца кансерваваны гарбуз. Альбо гэта і праўда рэдкі звер, альбо я проста мала крамаў аббегала. Але на маё шчасце ў доме быў звычайны гарбуз. Каб зрабіць нешта падобнае на кансерваны хаця б па кансістэнцыі, я той гарбуз зварыла на пару і потым размяла відэльцам.

Адзінае, што цеста ў мяне выйшла напэўна надстаткова вадкім. таму мафіны такія, так бы мовіць, скульптурныя выйшлі. Крышачку больш вады  - і было б ўсё супер гуд.

Дэгустацыя прызначана на заўтрашні ранак, як толькі - адразу ў допісе будзе апдэйт :)


А вы што гатуеце з гарбуза? І якая страва вам падабаецца найбольш?

Аўсянка, сэр!

Я ўжо паспела тут напісаць пра сваё стаўленне да аўсянкі. Калі коратка - то першыя дзесяць гадоў яна мне ішла тугавата, затое зараз - любімы сняданак. :)

Апошнім часам часта чую ад сяброў песню на тэму "вось бы толькі цяпер палюбіць аўсянку". Ніяк не зразумею, як тое, чым кормішся пад прымусам (нават калі толькі сам сябе прымушаеш) можа калі-небудзь спадабацца.

Калі аўсянку няма чым замяніць, то прапаноўваю проста па-іншаму яе гатаваць.  Я ўпэўнена, што кожны можа знайсці той самы адзін падыходзячы яму спосаб :)

Для эксперыментаў прапаную рэцэпт пад назвай "бабульчына аўсянка" - вось бы ведаць, што ў ёй такога бабульчынага :)

Спатрэбіцца (на 3 порцыі):

2 шклянкі вады
1 шклянка аўсяных хлоп'яў
1/2 шклянкі разынак
1/2 шклянкі чарніц
1-2 ківі пакрышаных кубікамі
1/2 шклянкі трускалак (альбо бананаў, альбо персікі, альбо якія іншыя ягады ці фрукты)
2 чайныя лыжкі кленовага сіропу
насенне льна
карыца
дробна пакрышаныя грэцкія арэхі

Варым аўсянку разам з разынкамі ў вадзе, даведзенай да кіпення.

У талерку насыпаем чарніцы (ці якія іншыя ягады/фрукты) і паліваем адной лыжкай кленовага сіропу. Наверх наліваем аўсянку, кладзем трускалкі і ківі, пасыпаем карыцай, арэхамі і насеннем льна, паліваем другой лыжкай кленовага сіропу.

Усё! Сняданак на стале :)

Я не стала рабіць усё як у рэцэпце хаця б таму, што бутэльку з кленовым сіропам я так і не змагла дагэтуль адкрыць, а на трускалкі ў нашых шыротах яшчэ не сезон.

Таму замест чарніц быў пакрышаны банан, замест сіропу - мёд, а аўсянку я нават і не думала варыць. І вам не раю - заліваеце хлоп'я кіпнем на 5 хвілін і ўсё. Яшчэ можна звечара заліваць проста халоднай вадой.

І ўвогуле геркулес лепей за звычайныя хлоп'я. Калі каму пры слове "аўсянка" успамінаецца гомельская "Экстра №3", то раю паспрабаваць хлоп'я вытворчасці смаргонскага камбінату.

А які ў вас любімы сняданак?

Грэчаская салата з тофу і грэцкімі арэхамі

Грэчаская салата ў маёй сям'і ў фаворы напэўна апошнія гадоў восем. Прычым усе гэтыя гады мы гатавалі як па нейкім сваім рэцэпце - тата неяк пакрышыў, так яно і павялося. То бок ад грэчаскай у той салаце была хіба што назва, ну і можа агульнае ўражанне - агародніна там, масліны пакрышаныя.

Так што калі тым летам мяне занесла на адзін грэчаскі востраў, то ва ўсіх кафэ, дзе мне давялося харчавацца, я нязменна замаўляла грэчаскую салату - колькі б ні было спакусаў разнастаіць меню, метадычна вывучала, як тую салату робяць і падаюць у розных месцах.

Зборны рэцэпт выглядае так: паўміскі памідор, пакрышаны кружочкамі агурок, пакрышаны саломкай балгарскі перац (зусім крышачку, чыста для віду), фета. Ну і галоўнае (на маю думку): чырвоная цыбуля, масліны каламата (усяго штукі 4-6 на порцыю), прыправа (ёсць некалькі сумесяў, але асноўны інгрыдыент у іх - арэгана) і алей. Папраўце, калі што не так - выбарка ў мяне ўсё ж была малатавая :)

Ужо паўгады раблю гэтую салату па такім рэцэпце. А ў кнізе  - мадыфікаваны рэцэпт. Ну як тут не паспрабаваць? Ну хаця б з чыста спартовага інтарэсу :)

Спатрэбіцца:

для салата

6 шклянак зялёнай салаты
1 чырвоная цыбуля, пакрышаная кубікамі
1 чырвоны балгарскі перац, пакрышаны саломкай
1/2 шлянкі памідораў
1 буйны агурок, пакрышаны кружкамі
1/4 шклянкі пакрышаных маслін
1/4-1/2 шклянкі кедровых ці грэцкіх арэхаў

для запраўкі

1/2 упакоўкі тофу
1/2 шклянкі чырвонага віннага воцату
2 чайныя лыжкі лімоннага соку
1/2 чайнай лыжкі солі
1 чайная лыжка арэгана
1 чайная лыжка цім'яна
1/4 чайнай лыжкі чорнага перцу

Змешваем усю агародніну ў місцы.

Робім запраўку - размінаем відэльцам тофу, дадаем астатнія інгрыдыенты і пакідаем марынавацца на гадзіну.

Як прыйдзе час - запраўляем салат, перамешаем і падаем на стол :)

Я зрабіла ўсё па рэцэпце (арэхі ўзяла грэцкія). Дазволіла толькі адзін крок убок - белы вінны воцат замест чырвонага. Запраўка цікавая тым, як яна адначасова замяняе і фету і аліўкавы алей. Чаго не зразумела, дык навошта тут арэхі. Як па мне - дык лішнія.

Карацей, што скажу - як эксперымент цікава, салата смачная, але я б яе грэчаскай не называла. А то калі назаву, то ў меню не прыжывецца :))

Торт з ананасам і вішняй

Спачатку торт на нядзелю задумваўся для таго, каб адзначыць тыдзень гэтага блога. Потым па планах вызвалілася палова нядзелі і на гэты час адразу было запісана "сабраць хаця б адну тумбу" (тыдні тры таму мы набылі корпусную сценку, якую трэба збіраць самастойна - такое сабе лега для дарослых) і я падумала, што гэта падзея таксама варта таго, каб адзначыць яе тартом.

Але на фінішным этапе акаалася. што адна з дэталяў, якія ідуць у справу апошнімі, бракаваная. І толькі бліжэй да вечара да мяне дайшло, што заўтра 23 чысло і што напэўна гэта будзе лепшай нагодай для торта. Тым больш што есці яго ўсё адно атрымаецца ўжо толькі заўтра :)

Спатрэбіцца:

1 банка (425 г) ананасаў
1 банка (450 г) вішні (можна браць замарожаную і не размаражваць, а класці так)
1/2 шклянкі цукру/ або мёду
1/2 шклянкі какосавай стружкі
1 1/2 шклянкі цэльназернавой мукі
1/2 шклянкі сіропа агавы
пюрэ з 1 банана

Праграваем духоўку да 180 па Цэльсію.

Змешваем ананасы, вішню, какосавую стружку і цукар (ці яго замяняльнік) і выкладваем сумесь у форму для выпечкі.

У асобнай місцы змешваем бананавае пюрэ, муку і сіроп агавы да рассыпчтага стану і выкладваем на фрукты. Выпякаем 30-35 хвілін.

Альбо гэта дзень такі, альбо так абставіны склалаліся, што ў мяне ўсё выходзіць з касякамі. І гэты торт не выключэнне. Шчыра кажучы, я не ведаю, чаму гэты дэсерт назвалі тортам - я пыталася ў гугла, і ён адказваў, што ёсць і іншыя падобныя дэсерты, з вішняй, ананасам і цестам зверху, якія завуцца тортамі. Ну і ладна.

Касяк выйшаў - замест крошкі ў мяне атрымалася гладкае цеста. Рабіць ужо не было чаго, таму я рукамі расплюшчыла цеста ў ляпёшкі і накрыла ім фрукты.

Адпаведна тое, што я дастала з духоўкі, крыху адрознівалася ад таго, на што яно павінна было быць падобным. Шкада, што ў кнізе не расказваюць, як гэты торт падаваць, таму што адрэзаць кавалачак і перакласці яго з формы на талерку  - тая яшчэ задача. За адзін раз не перанясеш - усё развальваецца.

Не гледзячы на позні час, я ўсё ж кавалачак паспрабавала - смачна! Але форма мяне бянтэжыць. Я б з такой начынкай лепей зрабіла альбо які закрыты пірог, альбо што-небудзь падобнае штрудзель. З гэтым жа самым цестам. Ці можна выпякаць у парцыонных формах і ў іх жа потым падаваць - тады можна нічога не прыдумляць. Які прастор для творчасці, аднак :) Далучайцеся!

UPD. Раніцой торт вырашыў паводзіцца лепей і пры нарэзцы і падачы ўжо не развальваўся. Так што новыя формы для яго я пакуль шукаць напэўна не буду :)

Рыс з какосам і кары / Coconut Curry Rice

Я мала ведаю пра кухні народаў свету і мне хацелася б глыбей пазнаёміцца з прадметам. Так вось сёння гатавала і думала - а да якой кухні можа было б аднесці рыс з какосам і кары? Спалучэнне рыса з фасоляй адсылае (як па мне) да якой паўднёвамерыканскай кухні, а выкарыстанне какосавага малака - намякае на ўсход. Так што пакуль запісала ў "інтэрнацыяльныя" :) Рэцэпт парадаваў як даступнасцю і незамудронасцю інгрыдыентаў, так і памерам порцыі і ўніверсальнасцю - адной гэтай стравай можа і вялікую сям'ю, і (не)чакананых гасцей накарміць.

Спатрэбіцца:

2 сталовыя лыжкі булёна з агародніны (ці вады)
1 дробна пакрышаная цыбуля
1 балгарскі перац, пакрышаны кубікамі
2 сталовыя лыжкі дробна пакрышанага часныка
2 чайныя лыжкі молатага кмену
1 чайная лыжка кары
2 банкі (425 г) фасолі пінта
4 шклянкі вады
1 банка (380 г) какосавага малака
170 г свежага альбо 1 пакет замарожанага шпіната
2 шклянкі рыса
марская соль па смаку

У вялікім рондлі награваецца булён і варыцца цыбуля, часнык і перац, пакуль агародніна не стане мяккай. Потым дадаюцца кмен і фасоля.

Потым у рондаль дадаюцца какосавае малако, шпінат (калі бярэцца замарожаны, то трэба размарозіць і зліць ваду), кары і рыс. Давесці да кіпення і варыць 35-40 хвілін, пакуль не зварыцца рыс. Пасаліць і падаваць гарачым.

Не ведаю, які рыс выкарыстоўвала аўтарка кнігі, але я ўзяла буры нешліфаваны (нерафінаванасць, клятчатка і ўсё такое). Шпінат не размарожвала, так пласціну-ледышку ў рондаль і кінула, толькі што наліла менш вады.І кмену лішняга нсыпала - па няўважлівасці ўзяла 2 сталовыя лыжкі замест чайных. Але на вынік гэта, здаецца, не паўплывала :)

Не паспела я прыгатаваць гэтую страву сёння на абед і накрыць на стол, як у госці завіталі бацькі. Мама ў нас такія стравы-мяшанкі не прызнае, а вось тата (яшчэ той любіцель кухонных эксперыментаў) з парога зацаніў арамат, а потым і смак стравы. А гэта такая гарантыя якасці, якой можна і пахваліцца :) Так што рэкамендую - інгрыдыенты простыя і даступныя (какосавае малако зараз дакладна ў кожным супермаркеце прадаецца), гатаваць нескладана і эфект wow забяспечаны :)

Тайскія ролы / Thai wraps

Месяц таму мне давялося ўдзельнічаць у здымках адной тв-перадачы, гэта былі чатыры дні здымкаў нон-стоп у месцы, дзе немагчыма было арганізаваць прыстойны абед - ні кухні/мікрахвалёўкі, ні ніякага кафэ/сталоўкі ў зоне дасяжнасці. Адзінае, чым я прыдумала ратаваць сябе і мужа ад голада, былі ролы-бурыта - рабіла міску сытнага салата і заварочвала порцыю ў лаваш (а да гэтага такіх ролаў не тое што не гатавала - нават не каштавала). Не першае-другое-кампот, але неяк пратрымаліся.

Так вось, да чаго вяду - калі б я тады ўжо ведала рэцэпт гэтых тайскіх ролаў, пра які зараз буду пісаць, то я б іх рабіла і брала з сабой кожны з тых чатырох здымачных дзён. Яны проста неверагодна смачныя! Я сёння зрабіла палову порцыі, усяго дзьве штукі і вельмі пра тое пашкадавала, таму што першы рол я з'ела яшчэ да таго, як скруціла другі.

Спатрэбіцца (на 4 порцыі):

350 г тофу

1/3 шклянкі арахісавага масла

4 сталовыя лыжкі соевага соуса

1 сталовая лыжка сока лайма

1/8 чайнай лыжкі часнычнага парашку

1/8 чайнай лыжкі кайенскага перца

1/4 шклянкі дробна пакрышанага балгарскага перца

1/4 шклянкі дробна пакрышынай чырвонай цыбулі

1/2 шклянкі натаркаванай морквы

1 дробна пакрышаны сцебель сельдрэя

1/4 шклянкі пакрышанай кінзы

1/4 чайнай лыжкі молатага імберца

4 цэльназернавыя тарцільі/альбо 8 кавалкаў цэльназернавога хлеба/альбо 4 піты

4 лісціка салата-латука

Усе вельмі проста. Трэба зліць вадкасць з тофу і раскрышыць яго відэльцам. Потым дадаць арахісавае масла, соевы соус, сок лайма, часнычны парашок, кайенскі перац і балгарскі перац, цыбулю, моркву, сельдэрэй, кінзу і молаты імберац. 

Потым трэба ўзяць тарцілью, пакласці на яе лісцік салата-латука (я ўзяла звычайны ліставы салат), выкласці начынне і завярнуць як бурыта.

Мае прыгоды пачаліся з арахісавага масла. Я калі толькі збіралася з думкамі рабіць гэты блог, то прагартала ўсю кнігу на прадмет незвыклых інгрыдыентаў, якіх у нашых крамах можа не быць. Напісала спіс асабліва спецыфічных, якіх можа нават не прыдумаю, чым замяніць, і зрабіла замову на айхербе. У гэты спіс трапіла і арахісавае масла, якое я ўсяго толькі нядаўна ўпершыню пакаштавала.

Карацей, пасылка з маслам прыйшла два тыдні таму, а сёння як рабіць ролы, дык таго масла засталася чайная лыжка. Катастрофа, але не зусім :) У мяне быў заныканы рэцэпт, як зрабіць дамашняе арахісавае масла, і паўкіло падсмажанага арахіса. Я перажывала, што блэндэр можа не справіцца, але дарма і аказалася, што ўсё ну вельмі проста - самым складаным было пачысціць арахіс ад шалупіння. 

У гэтым масле з інгрыдыентаў толькі арахіс, сталовая лыжка вады і капля сланечнікавага алею. Наступным разам збіраюся паэксперыментаваць і дадаць чаго салодкага - мо мёду, альбо якога сіропа. Масла атрымліваецца класным, але крыху прэснаватым.

Карацей, у Тайландзе я яшчэ не была, і мне зусім не важна, ці маюць гэтыя ролы нейкае дачыненне да Тайланда, бо іх смак варты таго, каб пашукаць у Менску папараць кветку тофу і самому зрабіць арахісавае масла. Я дык ужо гатовая ехаць дабываць яшчэ тофу :))

Thai wraps

A month ago I had to spend 4 days on television and it was a non-stop filming at a place without any food facilities - no kitchen, no microwave oven, no cafe, no canteen. The only thing I could do to save me and my husband from starving were rolls and burritos - I made a bowl of salad and wraped it in tortilla (and I have never eaten burritos in my life before it).

So, what is it all about? If I only knew then the recipe of wraps I'm going to tell you now, than I would make them each of that days. They are incredibly yummy! Today I made only two wraps and now I regret about it because I've eaten the first wrap even before I made the second one.

You'll need (for 4 wraps:

350 г tofu

1/3 cup of peanut spread

4 table spoon of sou sauce

1 table spoon of lime juice

1/8 tea spoon of garlic powder

1/8 tea spoon of cayenne pepper

1/4 cup of bell pepper chopped

1/4 cup of red onion chopped

1/2 cup grated carrot

1 stalk chopped celery

1/4 cup cilantro chopped

1/4 teaspoon ginger powder

4 whole-wheat tortilla/or 8 slices of whole-wheat bread/or 4 pitas

4 leaves of lettuce salad

Everything is simple. You only need to crumb tofu and add peanut spread, soy sauce, lime juice, garlic powder, cayenne and bell pepper, onion, carrot, celery, cilantro and ginger powder to it. 

Then you put leaves of salad and the filling on tortillas and wrap them as burritos. 

My adventures started from peanut spread. When I only thought of creating this blog I looked though all the book in order to make a list of strange ingredients. I made an order on iherb.com for some ingredients which I consider irreplaceable and peanut spread (which I tasted only once) was on that list. 

So, I received a parcel two weeks ago and today only a teaspoon of that spread was left. And I needed a lot more of it for the wraps. However, some time ago I found instructions of how to make peanut spread at home and bought half of kilo of peanuts. Just in case :) I worried that my kitchen processor could fail, but it everything turned out perfectly all right and very easy - the most difficult thing about it was to peel the nuts. 

So, I have never been to Thai and I don't care if this wraps have any relation to Thai, but their taste  is definitely worth looking for tofu in Minsk and making home-made peanut spread. And I even ready to go for another portion of tofu right now :))

Сачавічная пахлебка /Lentil soup

Калі я толькі пачала задумвацца над тым, каб перайсці на расліннае харчаванне, адным з першых адкрыццяў на гэтым шляху стала сачавіца. Да гэтага пра сачавіцу я толькі чытала ў казцы пра Папялушку і для мяне гэтая бабовая культура была чымсці з разрада заморскіх прысмакаў. Я нават у дзяцінстве не здагадвалася запытацца ў бацькоў, што гэта такое - ну калі гэта заморскі прысмак, адкуль жа ім ведаць? Уявіце сабе мае здзіўленне, калі добра ўгледзеўшыся на паліцы ў краме заўважыла пачкі з сачавіцай, на якіх былі налепкі "прадукт года" пачынаючы года недзе з 2008. Ага, значыцца ўсе ведалі, што гэта такое, і адна толькі я заставалася цёмнай :))

У кнізе рэцэпты падзелены на раздзелы. Іх там восем: выпечка, сняданкі, закускі і салаты, супы, сэндвічы, галоўныя стравы, гарніры і дэсерты. Калі я выбірала, з якога боку мне за іх брацца, то вырашыла рабіць па адным рэцэпце з кожнага раздзела. Адзін рэцэпт выпечкі і адзін сняданак тут ужо быў, таму сёння будзе дзень супа і гатаваць я буду сачавічную пахлебку :)

Спатрэбіцца:

1 дробна пакрышаная цыбуля

2 дробна пакрышаных зубка часныка

2 морквы, нарэзаныя кружкамі

2 сцебля сельдэрэя

1 сталовая лыжка кары

4 1/2 шклянкі булёна з агародніны

1 шклянка прамытай карычневай сачавіцы

1 шклянка дробна пакрышанай зяленай цыбулі

1 чайная лыжка лімоннага сока

1 сталовая лыжка дыетычных дрожджаў

1/4 чайнай лыжкі чорнага перца

1/4 чайнай лыжкі хлоп'яў чырвонага перца

марская соль

Спачатку трэба пасіраваць цыбулю, часнык, моркву і сельдэрэй у палове шклянкі булёна, пакуль агародніна не стане мяккай. Потым дадаць кары і гатаваць яшчэ хвіліну.

На наступным этапе ў рондаль дадаецца 4 шклянкі булёна, сачавіца, залёная цыбуля, лімонны сок, дыетычня дрожджы, чорны і чырвоныя перцы. Суп трэба давесці да кіпення, рондаль накрыць накрыўкай, зменшыць агонь і варыць 45 хвілін, пакуль сачавіца не стане мяккай. Пасаліць на смак.

Так усё робіцца ў тэорыі, я ж зрабіла суп у рондлі-скараварцы - закінула ўсе інгрыдыенты, давяла да пэўнай кандыцыі (згодна з інструкацыяй), 15 хвілін - і гатова. Яшчэ замест булёна ўзяла проста вады (у супах гэта не прынцыпова), солі дадала палову чайнай лыжкі - ежу я амаль не салю. А, і яшчэ зялёнай цыбулі ў лядоўні не аказалася (здагадайцеся з трэцяга разу, хто забыў дадаць цыбулю ў шоп-ліст?), затое знайшлася цыбуля-парэй :)

Мне не ляніва было рабіць як напісана, проста сёння ў мяне заняткі па шыцці, а да выхаду трэба яшчэ і з вячэрай рады даць :)

Думаю, што такім жа чынам гэты суп можна зрабіць і ў мульціварцы. 

Рэцэпты ў кнізе заточаны пад прадукты, што прадаюцца ў амерыканскіх крамах і таму некаторыя інгрыдыенты асабіста ў мяне выклікаюць шмат пытанняў хаця б таму, што я пра іх ніколі не чула. Вось напрыклад, тыя ж дыетычныя дрожджы - што гэта такое? Вікіпедыя расказвае, што гэта дэзактываваныя, але не "загубленыя" дрожджы (у іх шмат бялка і вітамінаў, асабліва групы В), прадаюцца ў выглядзецце хлоп'яў/парашка і выкарыстоўваюцца ў асноўным у вегетарыянскай кухні для таго, каб прыдаць страве смак сыра. Мне стала цікава, што гэта такое і замовіла пачак з амерыканскай інтэрнэт-крамы. Выглядаюць тыя дрожджы вось так:

 Яшчэ пытанні выклікалі хлоп'я чырвонага перца, але аказалася, што гэта проста высушаны і змолаты чырвоны перац (альбо папрыка, альбо чылі - каму што больш даспадобы). Таму ў суп я адправіла проста молаты чырвоны перац.

Lentil soup

When I only started to think about plant-based nutrition, lentil was one of the first revelation on this way. I have heard nothing about it before besides mentioning in the tale about Cinderella and thought that it was a kind of overseas delicacy. I even didn't try to ask my parents what it was - what would they know about lentil since it was an overseas delicacy? Can you imagine who surprised I was when I saw packs with lentil in the shop and that packs had a lot of quality labels since maybe 2008. That meant that everybody except me knew what lentil was :))

The cookbook has several sections - baking, breakfasts, starters and salads, soups, sandwiches, main dishes, side dishes and desserts. When I chose in which way to study the book, I decided to cook a recipe from a new section every day, and since there havealready been a baking recipe and one breakfast, than it's the day for a soup! And today it will be a lentil soup :)

You'll need:

1 onion, chopped

2 cloves garlic, chopped

2 carrots, sliced

2 stalks celery, chopped

1 table spoon curry powder

4 1/2 vegetable broth

1 cup brown lentils, rinsed

1 cup scallions, chopped

1 teaspoon lemon juice

1 tablespoon nutritional yeast

1/4 teaspoon black pepper

1/4 teaspoon red pepper flakes

sea salt to taste

First saute onion, garlic, carrots and celery in 1/2 cup of broth until vegetables are soft. Then add carry powder and cook for 1 minute. 

Than add 4 cups of broth, lentils, scallions, lemon juice, nutritional yeast, black an red pepper. Bring to boil, then cover and turn heat low to a slow simmer and cook for 45 minutes until lentils are tender. Salt to taste. 

This is how the soup is to be cooked, but I used pressure pan - I just put all the ingredients in it, brought to boil and cooked for 15 minutes. I'm not lazy at all, but today I have my sewing classes and I also have to cook a supper for my husband :)