Нут з масалой

Нут - яшчэ адзін з тых прадуктаў, пра які я да нядаўняга часу ведала толькі тое, што ён існуе ў прыродзе. А калі паспрабавала, то пашкадавала, што так доўга жыла ў няведанні. Пачала асвайваць з супоў-пюрэ, якія аказаліся вельмі смачнымі, а сёння ўзялася за другую страву - атрымалася нечакана араматна, крыху востра і вельмі прыгожага колеру :)

Спатрэбіцца (на 6-8 порцый):

2 сталовыя лыжкі булёна з агародніны

1 1/2 шклянкі дробна пакрышанай цыбуліны

2 сталовыя лыжкі дробна пакрышанага часныка

2 сталовыя лыжкі пакрышага свежага імберцу

1 сталовая лыжка куркумы

1 чайная лыжка карыандра

1 чайная лыжка молатага кмену

1/2 чайнай лыжкі гарам-масалы

2 шклянкі пакрышаных кубікамі памідораў

2 сталовыя лыжкі таматнай пасты

1/2 чайнай лыжкі кайенскага перцу

2 банкі (па 425 г) нута

3/4 шклянкі міндальнага малака

1/2 чайнай лыжкі лімоннага соку

4 шлянкі рыса для гарніра

марская соль па смаку

   У вялікай патэльні на сярэднім агні пасеруем цыбулю ў булёне з агародніны, памешваем, пакуль цыбуля не стане празрыстай. Дадаем часнык, імберац, куркуму, карыандр, кмен і гарам масалу. Памешваем і гатуем 2 хвіліны.

Дадаем кубікі памідораў, таматную пасту, соль і кайенскі перац, і гатуем яшчэ 3-4 хвіліны. Дадаем нут, міндальнае малако і лімонны сок. Накрываем накрыўкай і гатуем яшчэ 10 хвілін на маленькім агні.

Падаваць на стол рэкамедуюць на рысе.

Так павінна быць у тэорыі, у мяне ж па ўжо традыцыі ўсе "крыху не так" :) Па-першае, нута ў банках у нас знайсці як іголку ў сене, ды я і не аматар выкарыстоўваць нешта кансерававанае, калі можна ўзяць сырое і зварыць - тую ж фасоль, напрыклад. Таму нут таксама было вырашана ўзяць сухі і зварыць. Мне дапамог рондаль-скараварка, але калі па-простаму, то нут трэба замачыць на ноч, а потым варыць, больш чым звычайны гарох, але ўсё ж менш, чым фасоль :)

Па-другое, ўжо навучаная глядзець на колькасць порцый у рэцэпце, я ўсяго брала па палавіне, а сухоха нута - 1 шклянку.

Калі раптам няма якой спецыі - думаю, што гэта не крытычна. Па маіх уражаннях асноўную ролю граюць імберац, карыандр і кмен. Куркума дае колер, усё астатняе - вастрыню.

Ролю міндальнага малака выканала соевае парашковае, а гарнірам стала брокалі. Няхай ёсць кухні, у якіх гэта традыцыя мяшаць у адну страву рыс і бабовыя, але тут я дазваляю сабе адысці ад рэкамендацый і пайсці ўласным шляхам. Згодна з прынцыпамі раздзельнага харчавання бабовыя - асобна, крахмалістыя прадукты - асобна. Таму на гарнір - агародніна. Не ведаю, наколькі раўназначна такая замена ідэйна, але атрымалася дастаткова смачна, каб вынесці вердыкт "занесці ў спіс страваў для меню" :)

Ну што, ці атрымалася ў мяне натхніць вас на эксперыменты з нутам? :)